Lea – in between
In een grote kring zaten we in het Living Museum om Lea heen. Zij vertelde ons over haar aanstaande tentoonstellingen In between I en In between II. Dat is een betekenisvolle naam, in between… tussenin, daar zijn, aanwezig zijn, tussen licht en donker, overeenkomst en contrast, leven en dood, van generatie op generatie… daar zijn raakvlakken, waar kom je elkaar tegen?
Met deze tentoonstellingen wil Lea een creatieve stroom in gang zetten. In between I vindt plaats op 17 en 18 juni in de kapel hier op het zorgpark. Ze toont er tekeningen die doorgaan op de sporen van haar vader die vorig jaar is overleden. Hij was altijd aan het maken, keramiek, tekeningen, beeldhouwwerken… nooit zonder een twist. Lea wilde daarop doordenken, op de resten van wat hij heeft nagelaten een níeuwe werkelijkheid bouwen. En zij nodigt andere kunstenaars uit om, met hun eigen werk, haar en háár kunst weer aan te raken.
Met een kleine beamer projecteert ze deze ochtend haar plannen. Het is een inspirerende mengeling van gedachten en al ingezette samenwerkingen met als beginpunt de sporen van haar vader. ‘Maken is iets gewoons,’ zei hij altijd, ‘net als eten en adem halen.’ Lea zelf tekent, dat kan altijd en overal, hoeft niet ingewikkeld te zijn. En het kan heel goed worden uitgebreid door er objecten van te maken, of beweging in te brengen. Sinds zij in het Living Museum komt, heeft haar werk groter en groter kunnen worden, omdat de ruimte dat toeliet, iets wat ze heel graag wilde.
In januari werkte ze dertig jaar bij Herlaarhof. Ze geniet enorm van het werken, maken en spelen met de kinderen die daar komen. ‘Dit werk is goed te vergelijken met het kunstproces: je weet nooit waar je uitkomt maar in het spel ontstaat er altijd iets nieuws,’ zegt ze daarover. Een goed voorbeeld is de touwtje-springende-vrouw, een beeld dat haar vader maakte en wat nu in haar eigen werk terug komt. Voor haar betekent deze spelende vrouw plezier hebben, ritmisch afstemmen met elkaar, krachtig, eerlijk, kwetsbaar en echt nieuwsgierig zijn, en je bewust zijn van je eigen schaduw. Misschien staat het ook symbool voor haar vader zelf. Als jongeman van tegen de 30 aarzelde hij om een danscafé binnen te gaan waar hij vijf stuivers entree moest betalen. Een hoop geld in die tijd maar hij deed het toch en daar ontmoette hij zijn vrouw. Lea: ‘Had hij toen geen stuivers geïnvesteerd dan was ik er nooit gekomen!’
De kleur blauw is een thema waaromheen Lea al lange tijd creëert. ‘Het blauwe uur is een kort moment waarin de zon op- of ondergaat; het geeft de lucht even een magische gloed,’ zegt ze, ‘het is een tijd van bezinnen, een soort tussentijd.’ Voor In between I nodigt ze anderen uit om in dezelfde lijn aan te sluiten. En voor In between II, de tentoonstelling die daarop volgt en plaatsvindt vanaf eind oktober in Schijndel, hoopt ze dat mensen erop doorgaan en zelf meer centraal komen te staan, puttend uit de levensbron die continu stroomt en verandert. Ook alle kunstenaars van het Living Museum nodigt zij daarvoor van harte uit.
Judith en Jente – labyrint
Na Lea lichten Judith en Jente hun grote project toe. Zij zijn al enige tijd bezig met de voorbereidingen voor het Labyrint van Vught. Vandaag laten zij de maquette zien zodat meteen duidelijk wordt wat ze voor ogen hebben.
Het is een indrukwekkend beeld, zeker als je bedenkt dat het 10 x 10 meter groot gaat worden. Het labyrint wordt gemaakt van stof, van allemaal kleine verschillende lapjes die met de Koreaanse bojagi stijl aan elkaar worden genaaid. Het is een vorm van quilten waarbij de transparantie mooie doorkijkjes geeft. Elk lapje verbeeldt een herinnering van iemand aan een plek of bijzonder moment in Vught, Helvoirt of Cromvoirt.
Vanaf 8 mei trekken ze samen met hun camper door deze drie dorpen. Ze bezoeken scholen, wijken en instellingen en nodigen iedereen uit om herinneringen te delen. In workshops kunnen mensen deze verhalen verbeelden op textiel. Wie niet weet hoe dat moet, wordt geholpen met allerlei ideeën en technieken. Maar je mag ook alleen je verhaal vertellen, of juist alleen het verhaal van iemand anders verbeelden, ook dat geeft mooie verbindingen met elkaar.
Op 10 mei zijn ze bij ons in het Living Museum. Wij, en al onze vrienden en kennissen worden uitgenodigd om aan te sluiten. Wil me meer weten of het project volgen, kijk dan op de website.
Peter – verrassing!
Ondertussen was er nog iemand zachtjes binnen gekomen: onze grote inspirator Peter van Duppen. Wat was het fijn om hem weer in ons midden te hebben! Hij genoot ervan om te ervaren dat ‘de sprankelende energie nog steeds duidelijk aanwezig is’. Wij kunnen niet anders dan zeggen dat hij daarvoor de basis heeft gelegd.
Met pijn in het hart gaan we afscheid nemen van elkaar. Dat zal op 7 juni zijn, natuurlijk aan de ronde tafel in het Living Museum. Meer informatie volgt binnenkort…
Tot slot – nieuwe aanwas
Al met al was het een intensief, indrukwekkend en hartverwarmend Bakkie Kunst. We vonden het extra leuk dat er ook weer nieuwe mensen zijn aangeschoven die graag komen werken in het Living Museum. Van harte welkom!